prawie
Encyklopedia PWN
szczególny przypadek praw przyrody;
model państwa, w którym sprawowanie władzy, funkcjonowanie organów publicznych oraz wszelka działalność polityczna są ograniczone i podporządkowane chronionemu przez mechanizmy ustrojowe prawu.
metodol. prawa nauk. opisujące prawidłowości zachodzące w warunkach niespotykanych w rzeczywistości lub dotyczące przedmiotów, których pewne cechy przyjmują nigdy nie zrealizowane w rzeczywistości wartości graniczne.
w Polsce w XVII i XVIII w. podstawowe zasady ustroju państwa, nadrzędne wobec innych ustaw i zasadniczo niezmienne;
ekon.:
uprawnienia przysługujące obywatelom danego państwa i obowiązki na nich spoczywające na podstawie obowiązujących norm prawnych.
